συναπονοούμαι

-έομαι, Α

1. αμύνομαι απεγνωσμένα μαζί με άλλον («τῶν δὲ δούλων συναπονοησαμένων ἐκείνῳ», Διόδ.)

2. ενεργώ απεγνωσμένα μαζί με άλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἀπονοοῦμαι «βρίσκομαι σε απόγνωση»].